Wspólnotę szkolną tworzą: rodzice, nauczyciele i uczniowie, którzy przyjmują te same zasady i uczestniczą we wspólnym przedsięwzięciu edukacyjnym, podejmując odpowiedzialność na właściwym sobie polu.

Zasady te wynikają ze wspólnego spojrzenia na człowieka i rodzinę:

• każdy człowiek jest niepowtarzalny, ma inne talenty, zasługuje na szacunek i indywidualne traktowanie;
• rodzina jest miejscem, w którym człowiek uczy się żyć dla innych, budować sprawiedliwe społeczeństwo; w którym szanuje się drugiego człowieka dlatego, że jest człowiekiem, a nie dlatego, że jest bogaty, inteligentny, czy odnosi sukcesy.

RODZICE
Podstawowym obszarem zaangażowania rodziców w tworzenie szkoły jest wychowanie dzieci, a także pomoc innym rodzinom w podejmowaniu tego wysiłku. Rodzice i szkoła idą jednym kierunku, opierając się na tych samych wartościach i zasadach. Celem jest wychowanie dziecka w ten sposób, aby w dorosłe życie weszło jako osoba: samodzielnie myśląca, z ugruntowanym systemem wartości, pragnąca jak najlepiej służyć rodzinie i społeczeństwu, zdolna do podejmowania wysiłku oraz otwarta na spotkanie z innymi ludźmi i z Bogiem.

Takie wychowanie stawia rodzicom wysokie wymagania; obojgu – matce i ojcu. Tak jak do rozwoju kariery zawodowej konieczny jest wysiłek, praca i studia, również „kariera” rodzica wymaga poważnego zaangażowania się w wychowanie swoich dzieci.

Polega to m.in. na: codziennej trosce o dziecko, wyznaczaniu celów wychowawczych, poświęcaniu mu czasu, stawianiu wymagań, określaniu zakresu jego wolności i odpowiedzialności w zależności od wieku i pozycji w rodzinie (dzieci starsze i młodsze). Jednak podstawą wychowania jest zawsze utrzymywanie dobrej relacji między mamą i tatą.

Niezwykle ważnym punktem pracy wychowawczej są spotkania rodziców z tutorem/doradcą. Powinny one kończyć się ustaleniem wspólnych celów wychowawczych. Spotkania odbywają się przynajmniej raz na trymestr, a ich celem jest przekazanie sobie nawzajem wiedzy o dziecku oraz wypracowanie jednego lub kilku wspólnych celów realizowanych równolegle w domu i w szkole.

Ponadto istotne jest znalezienie czasu na spotkania z innymi rodzinami (w myśl zasady: Zaprzyjaźnij się z rodzicami przyjaciela twojego dziecka) oraz na własną formację, sprzyjającą przyjęciu wspólnych wartości „Sternika”. Aby to ułatwić, szkoła organizuje warsztaty i wykłady pomagające poznać jej model edukacyjny i stosować go w praktyce. Udział w nich nie jest obowiązkowy, jednak regularne uczestnictwo w tych spotkaniach daje rodzicom możliwość podnoszenia kompetencji wychowawczych.

Stałe doskonalenie się jest niezbędne, aby sprostać trudnemu zadaniu wychowania. Nieoceniona w tym procesie jest walka o cierpliwość, opanowanie, dobry humor, wzajemne zaufanie czy szczerość.

Konkretne sprawy dotyczące współpracy rodziców, nauczycieli i uczniów traktuje się indywidualnie, co pozwala na zdefiniowanie problemu i – w miarę możliwości – rozwiązanie go. Takie podejście jest podyktowane szacunkiem dla specyfiki każdego ucznia i rodziny. Z tego samego powodu nie omawia się publicznie spraw poszczególnych rodzin czy nauczycieli.

Rodzice układają relacje między sobą nawzajem oraz ze szkołą w ten sposób, aby dać dzieciom przykład lojalności i szacunku dla drugiego człowieka, ważny dla ich przyszłego życia.

Wszelkie uwagi dotyczące poprawy działalności szkoły należy kierować bezpośrednio do osób odpowiedzialnych za jej działanie: tutora, koordynatora współpracy z rodzicami lub dyrektora.